MODLITWA O UWOLNIENIE

Oceń przez chwilę swoje życie modlitewne. Jeżeli nie wiesz, jak się modlić, możliwe, że nie wiesz również, czym jest modlitwa o uwolnienie. Wiem, że może to być trudne zadanie, ponieważ wielu chrześcijan jest zfrustrowanych brakiem oddania Bogu w modlitwie, ale uważam, że jest to ważne. Zadaj sobie pytanie, jakie modlitwy najczęściej odmawiasz. Rozumiem, że nie zapisujesz każdego błagania, które skierowujesz do Boga, ale powinieneś być w stanie ogólnie odpowiedzieć na to pytanie. Podejrzewam, że na szczycie tej listy, a przynajmniej wysoko na niej, znajdują się modlitwy, w których prosisz o uwolnienie od jakiegoś bolesnego doświadczenia. Mam na myśli te desperackie modlitwy, które składamy Bogu, gdy życie nas boli i pragniemy, by to się skończyło. To ma sens, że są to jedne z najczęstszych modlitw, ponieważ nikt nie lubi presji i trudności. Jednak jak odmawiamy te modlitwy w sposób, który nie stawia na pierwszym miejscu… siebie? To smutna rzeczywistość, że często zapominamy, że nasze modlitwy ostatecznie dotyczą Tego, do którego się modlimy.

Jak zachować perspektywę skoncentrowaną na Bogu, gdy błagamy Go o ulgę? Zaczynamy od zrozumienia, że ulga, o którą prosimy, jest w końcu dla chwały Bożej. Przyglądając się naszym modlitwom o wybawienie, nie możemy pozwolić, by korzyści, jakie otrzymujemy, były celem tych modlitw. Dawid pokazuje nam to w Psalmie 142, gdy się modli: „Wyprowadź mnie z więzienia, abym wysławiał Twoje imię!” (werset 7). Siedząc w jaskini, ukrywając się przed Saulem, Dawid z trudem zwraca się do Boga, prosząc o wybawienie od prześladowców i agonii w swojej duszy. Ale jak mówi Matthew Henry, motywacją tej modlitwy Dawida nie jest to, że „nie mogę zająć się sobą i moimi przyjaciółmi i żyć w spokoju”. Jego pragnieniem jest raczej, aby Bóg odpowiedział na jego modlitwę, aby mógł Mu złożyć dziękczynienie. Odpowiedź na modlitwę jest wyrazem Bożej łaski, którą można łatwo rozpoznać, ponieważ jest bezpośrednio powiązana z prośbą, którą skierowaliśmy do Boga.

Jasno stawiamy, że Dawid nie mówi Panu: „Jeśli mnie uratujesz, to w zamian dam Ci coś, czego wiesz, że pragniesz”. Z Bogiem nie ma nigdy handlu. Apostoł Paweł wyjaśnia to pytając: „Kto dał Mu coś, aby Mu to odpłacić?” (Rzymian 11:35). Nikt nie może twierdzić, że Bóg jest mu coś winien, ponieważ wszystko pochodzi „od Niego i przez Niego i dla Niego” (w. 36). Gdy Bóg odpowiada na nasze modlitwy o uwolnienie, daje nam powód i możliwość dziękowania Mu. Ale co jeśli Bóg nie odpowiada na twoją modlitwę o ratunek? Grzesznie byłoby wykorzystać to jako okazję do wyrażenia różnych rodzajów egoizmu: rozgoryczenia lub rozpaczy. Aby chronić swoje serce przed taką reakcją, musisz modlić się w świetle Bożego autorytetu i mądrości. On ma najwyższe uprawnienia, aby odpowiedzieć na twoje modlitwy zgodnie z tym, co uważa za właściwe i najlepsze. A ponieważ jest nieskończenie mądry, możesz zaufać, że wie, co jest dobre i najlepsze.

Dlatego, gdy modlisz się o uwolnienie, proś, aby zawsze radować się w Panu (Flp 4:4) i zaufać, że Jego łaska wystarczy w twojej słabości, tak jak to czynił Paweł (2 Koryntian 12:9). Czasami Bóg wybiera uwolnienie, a innym razem wybiera pójście z nami przez trudności, nie wybawiając nas od razu. Bez względu na Jego plan, musimy utrzymać skoncentrowanie naszych modlitw na Tym, do którego się modlimy, zamiast uciekać w egoizm. Demony muszą być wypędzone, ale nie możemy zapominać o tym, że nasze modlitwy są skierowane do Boga, a nie tylko do osiągnięcia ulgi.